-
1 buzz
[bʌz] 1. nbrzęczenie nt2. viinsect, saw brzęczeć3. vtperson przywoływać (przywołać perf) (za pomocą telefonu wewnętrznego, brzęczyka itp); ( AVIAT) przelatywać (przelecieć perf) lotem koszącym nad +instrto give sb a buzz ( inf) — przekręcić ( perf) do kogoś (inf)
Phrasal Verbs:- buzz off* * *1. verb1) ((of an insect) to make a noise by beating its wings eg when flying: The bees buzzed angrily.) brzęczeć2) (to be filled with or make a similar noise: My ears are buzzing; The crowd was buzzing with excitement.) szumieć2. noun((sometimes with a) a buzzing sound: a buzz of conversation.) brzęczenie, gwar- buzzer
См. также в других словарях:
przywoływać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, przywoływaćłuję, przywoływaćłuje, przywoływaćany {{/stl 8}}– przywołać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, przywoływaćam, przywoływaća, przywoływaćają, przywoływaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odwołać — dk I, odwołaćam, odwołaćasz, odwołaćają, odwołaćaj, odwołaćał, odwołaćany odwoływać ndk VIIIa, odwołaćłuję, odwołaćłujesz, odwołaćłuj, odwołaćywał, odwołaćywany 1. «skłonić kogoś do odejścia skądś, wywołać z towarzystwa, wziąć na bok, przywołać… … Słownik języka polskiego